Dan en Dalia, ‘God veranderde onze harten tijdens een sabbatsmaaltijd’

Dan en Dalia groeiden op als seculiere Israëli’s en zochten in allerlei religies naar de waarheid. Het Nieuwe Testament hadden zij nog nooit gelezen. Totdat zij een gelovige, Joodse vrouw ontmoeten, die hen tijdens een sabbatsmaaltijd over de Messias vertelt. Bekijk dit getuigenis: “God veranderde onze harten tijdens een sabbatsmaaltijd”.

Ondertiteling van youtube video

Sjaloom, wij zijn Dan en Dalia Alon. Wij wonen hier in Mizpe Ramon. Dit is een klein stadje in de hoge woestijn op zo’n 850 meter boven de zeespiegel. Zoals je kunt zien, kijken we hier uit over een krater. Dit is de grootste krater in Israël en ook de grootste van zijn soort in de hele wereld. Het is een unieke plek.

Zoals u al hoorde, mijn naam is Dalia. Ik ben 61 jaar oud. Ik kom uit een religieus gezin. Mijn vader was religieus. Hij ging naar de synagoge en hielde de sabbat. Wij niet. Mijn moeder deed dat niet. Ik ben de zesde van zeven zussen. Ik ben een ongewenst kind. Mijn moeder wilde mij niet, omdat ze al vijf kinderen thuis had. Al vanaf mijn kindertijd was ik heel serieus en dacht ik na over de zin van het leven. Toen ik opgroeide, ging ik het leger in. Na mijn diensttijd ging ik een paar workshops volgen, op zoek naar de waarheid. Toen ontmoette ik Dan, we trouwden en gingen samen op zoek naar de waarheid. We probeerden alle slechte dingen. Nu weten we dat ze slecht zijn, maar toen wisten we dat nog niet. Zoals meditatie, yoga, allerlei New Age workshops. We onderzochten ook de verschillende religies, samen met vrouwen die naar ons huis in het noorden kwamen en we vonden in geen van hen het antwoord.

Ik ben in een seculier, zelfs atheïstisch gezin geboren. Mijn ouders hebben een kibboets opgericht, jaren geleden, zelfs voor de stichting van de staat Israel. Ze waren een soort pioniers hier in Israël. Ik ben in een vrij gewone familie geboren, een zogenaamde ‘Asjkenazische familie’. En leidde het gewone familieleven in het Israël van die tijd. Na de middelbare school ging ik in dienst. Meteen na mijn militaire diensttijd ontmoette ik Dalia. We trouwden en onze oudste zoon werd geboren. Zoals Dalia al vertelde, gingen we op zoek naar de waarheid. We waren op zoek naar dingen, die ons leven beter konden maken.

We gingen naar Amerika in de zomer van 1991. Ik had een sabbatsjaar gekregen op mijn werk. We gingen naar de westkust van Amerika, de staat Oregon en we vestigden ons daar. En daarna gingen we van daaruit Amerika ontdekken. Eén van de eerste korte reizen die wij maakten, was naar een heel mooi natuurpark. We parkeerden onze auto en gingen één van de watervallen bekijken. Dalia had een nieuwe camera, die we net hadden gekocht, om haar nek hangen. We zagen een dame op een rots zitten praten met iemand. En Dalia zei: ‘Kijk, zij heeft dezelfde camera als wij.’ En daarna lette ik op onze kinderen die overal rondrenden. Ik riep ze in het Hebreeuws. En plotseling zei Dalia: “Kom”. Deze mevrouw zat ons met grote ogen aan te staren en ze zei: “Wow, u bent Joods.” Ze hoorde mijn Hebreeuws. En toen zei ze: “Ik ben ook Joods”, en we begonnen met haar te praten. En wandelden samen verder het park in. We wandelden en zij vertelde ons, dat ze van God hield, en dat God haar Vader was en zoveel van ons hield. En voor ons uit Israël, Joden, klinkt dat heel erg natuurlijk. Ze sprak over God, weet u. Wij probeerden haar te overtuigen van onze New Age dingen. Maar we spraken langs elkaar heen. Maar we vonden dat er iets bijzonders aan haar was. We begrepen op dat moment niet wat dat was. We kwamen terug bij de parkeerplaats en zeiden gedag. We wisselden onze adressen uit en telefoonnummers. En we vertelden dat onze oudste zoon over drie maanden zijn Bar Mitswa zou vieren. Ze was zo opgetogen, dat we haar uitnodigden te komen.

Een paar maanden later hadden wij het Bar Mitswa feest. Het was in de synagoge van de stad waar wij woonden. En zij kwam ‘s avonds. En ze zei gelijk dat ze de avond niet met ons zou doorbrengen, omdat ze het heel erg druk had, maar alleen de maaltijd zou bijwonen, het zogeheten sabbatsmaal. En we praatten en praatten met elkaar die hele avond. Net toen ze afscheid wilde nemen en we wilden gaan slapen, zei ze tegen ons dat ze in Yeshua geloofde, in Jezus. Dat ze een gelovige was. We weten niet meer precies wat er toen gebeurde, want dat is nu een beetje vaag voor ons. Maar we herinneren ons, dat ze enkele gedeelten uit de Bijbel met ons deelde, mogelijk uit Jesaja 53 of Jeremia 31.
En ik… op dat moment geloofde ik. Ik geloofde. Ik begreep nog niets. Wij hebben nooit…. u moet begrijpen… Als Israëli van rond de 40 jaar oud, hadden we nog nooit het Nieuwe Testament gelezen, of gehoord dat er Joodse mensen zijn die in Yeshua, in Jezus geloven. We hadden nog nooit zulke mensen ontmoet. Mensen die in Yeshua, in Jezus geloven. Maar ik geloofde en Dalia ook op dat moment. We begrijpen niet hoe dat kan, maar dachten: “Wow”. Het was het hart, niet het hoofd. Het moet de Messias zijn, omdat de halve wereld Hem volgt, dus Hij moet het zijn.

We leerden de Heere kennen en na verloop van tijd verhuisden we hier naar toe. Nu vertellen we het Evangelie aan de mensen hier in Mizpe Ramon en omgeving. En we weten dat het heel belangrijk is om het Evangelie te delen met Joodse mensen. Weet u, Joodse mensen zijn niet anders dan andere mensen. Ze zijn niet exclusief of beter dan anderen. Zelfs God zegt dat we niet beter zijn dan anderen. God koos ons niet, omdat we beter waren of goed. Hij koos ons vanwege Zijn plan, om de Messias te brengen, om het Evangelie aan de wereld te brengen.
Nu moeten we het Evangelie aan het Joodse volk verkondigen. Eigenlijk kwam Yeshua om het Evangelie aan de Joden te preken, maar zij namen Hem niet aan. Hij kwam tot Zijn eigen volk, maar zij hebben Hem niet aangenomen. Dus ging het Evangelie de hele wereld over. Dat was Zijn plan, ook naar de heidenen. Maar nu moet het weer terug naar de Joden. En Joodse mensen moeten het Goede Nieuws horen. Ze moeten het horen om de waarheid te leren kennen en moeten Jezus volgen. Dat is de enige manier. Yeshua zei: “Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven.” “Alleen door Mij kom je tot de Vader.” Hij is de enige Weg. Er is geen andere weg, geen bypass, geen andere weg naar de hemel dan door Jezus. Dus de Joodse mensen moeten het Goede Nieuwe horen. Prijs God, dat wij het Goede Nieuws hebben gehoord, het Evangelie. Dat wij het konden aannemen en Jezus kunnen volgen. Van nu aan en -Prijs God- tot in de eeuwigheid.