Rose Klein, ‘Ik verlangde naar redding’

Ik ben geboren in Hongarije en mijn ouders waren zeer vrome orthodoxe Joden. Ze hebben me geleerd hoe ik moest bidden en hebben me de betekenis van de Joodse tradities uitgelegd. We woonden onder de ‘heidenen’, maar mijn moeder stond me niet toe om met hun kinderen te spelen want zij dienden Jesjoea, met wie wij niets te maken hadden. Ze verbood me zelfs om ooit Zijn naam uit te spreken. Ik moest mee naar de synagoge, maar ik vond dit niet leuk omdat ik er helemaal niets van begreep. Ik moest naast mijn moeder zitten op het vrouwen- en meisjesbalkon. Ook kreeg ik geen onderwijs, omdat de Joodse school alleen voor jongens was. Dat is de reden waarom de meeste Joodse vrouwen nauwelijks iets weten over het Oude Testament en alleen de tradities van hun moeder overnemen.

Communistisch

Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwam ik in Boedapest in contact met communisten. Zij geloofden dat er géén God is en dat alle mensen gelijk zijn. Omdat het Jodendom mij geen bevrediging kon schenken, concludeerde ik dat ze gelijk hadden en werd ik communist.

Toen ik zes jaar was, mijn vader overleed. Een paar jaar later vertrok mijn moeder naar Amerika zonder mij. Toen ik eenentwintig was, heb ik mij na veel aandringen bij haar gevoegd. Uit liefde en eerbetoon aan mijn moeder hield ik geheim dat ik communist was geworden. Ik ging met haar mee naar de synagoge, maar alles kwam zo leeg op mij over. De rituelen en gebeden, de preek van de rabbi, niets maakte enige indruk op me.

Geestelijke nood

Ik trouwde met een Joodse man en verwachtte dat we heel gelukkig zouden worden. We voelden ons zonder vervulling en zonder vrede. We gingen naar de synagoge maar konden geestelijk niet vinden wat we zochten. Het communisme gaf ons totaal geen vervulling. Mijn man werd zelfs zo rusteloos dat hij nooit lang thuis kon zijn. We voelden ons erg leeg, hoewel we een prachtig huis hadden en mijn man een goed salaris had. Als gevolg van onze geestelijke nood kregen we vaak ruzie over soms onbelangrijke dingen.
Op een dag kwam een gelovige vriendin op bezoek en ik vertelde haar over onze problemen. Hierop antwoordde ze: “Lieve zus, je hebt Jesjoea nodig. Heb je misschien een Bijbel in huis?” Ik begreep niet wat ze bedoelde; wij Joden kennen alleen een gebedenboek. Toen liet ze me haar Bijbel zien en legde uit dat hij bestond uit een Oud en een Nieuw Testament. Het was de eerste keer in mijn leven dat ik een Bijbel zag. Ze liet het boek achter voor mij en ik verlangde erg om dit Boek te lezen.

Redding ontvangen

Met groot verlangen begon ik de Bijbel te lezen. Ik kon alleen niet begrijpen waarom ze gezegd had dat ik Jesjoea nodig had, want Hij hoorde bij de heidenen. Een paar dagen later kwam ze terug en had ze een paar Joodse mensen bij zich. Die vertelden me dat ze Jesjoea hadden leren kennen als hun Redder en dat ze echte vrede en geluk hadden gevonden. Op dat moment kon ik daar niets mee. Een van deze Joodse mensen nam me toen mee naar een paar bijeenkomsten waar ze uitlegden vanuit de Tenach dat Jesjoea de Messias van Israel is. Hij nam me ook mee naar de Hebreeuws-messiaans synagoge. Ik was verbaasd dat er zo veel Joden waren die getuigden dat ze bij Jesjoea hoorden. Dr. Michelson sprak daar en hij legde heel duidelijk uit dat Jesjoea onze beloofde Messias is. Ik was diep geroerd en kwam tot de conclusie dat “Jesjoea Degene is naar Wie wij Joden zo zeer verlangen.” Zonder dat Dr. Michelson me kende, sprak hij me aan tegen het einde van zijn preek en zei: “Lieve zuster, zou u Jesjoea willen aannemen als uw Redder?” Met tranen in mijn ogen zei ik: “Ja!” Toen bad hij met een paar anderen voor mij en terwijl we neerknielden gaf ik mijzelf over aan Jesjoea. Ik beleed Hem al mijn zonden en ervoer dat Hij mij in Zijn genade heeft vergeven. Hij heeft mij gereinigd door Zijn eigen, kostbaar bloed.

Ook mijn man

Het was nogal laat toen ik thuis kwam en mijn man sliep al. Ik was zo blij dat ik het goede nieuws niet tot de volgende dag wilde bewaren. Dus maakt ik hem wakker en vertelde hem: “Weet je wat er gebeurd is? Ik weet nu dat Jesjoea echt de Joodse Messias is!” Hij keek me aan alsof hij dacht dat ik verstandsverbijstering had en hij riep boos: “Je weet dat wij Joden zijn en ik wil niets over Jesjoea horen!” De volgende ochtend verweet mijn man me dat ik hem wakker had gemaakt, hij wilde er niets mee te maken hebben. Ik zocht mijn toevlucht tot gebed en vroeg de Heer om ook mijn man te redden. Ook hij had Jesjoea zo nodig in zijn rusteloosheid en ontevredenheid. Wat was ik blij toen ook hij Dr. Michelson een paar dagen later bezocht om al zijn vragen te stellen. Uiteindelijke luisterde hij naar de stem van G-ds Geest en aanvaardde hij Jesjoea als zijn Redder.

Onuitsprekelijke vreugde

Mijn man en ik werden dat jaar met Pasen gedoopt. Het was de gelukkigste dag van ons leven. Wat geweldig om getuigenis te kunnen geven van onze verandering aan de vele Joden en niet-Joden die aanwezig waren. Mijn man en ik voelden meer dan ooit tevoren dat de Heer nabij ons was. Wat hadden we overal gezocht en iedere keer was het op een teleurstelling uitgelopen! Maar hoe anders werd het toen Jesjoea in mijn hart kwam. Er zijn geen woorden om de onuitsprekelijke vreugde te beschrijven waarmee Hij mijn ziel vulde. Nu kan ik rusten in de eeuwige armen van mijn Verlosser. In het verleden haatte ik Jesjoea, nu heb ik Hem lief en wil ik met Hem verder gaan als Zijn getrouwe discipel.

Bron: Uit de Duisternis tot het Licht. Levensgeschiedenis van Arthur U. Michelson. Arthur U. Michelson.