Scott Schwartz, hoe een Joodse man het uitriep naar God

Scott Schwartz groeide op in een liberaal Joods thuis. Hij merkte dat hij geen antwoorden op het leven had. Hij realiseerde zich dat hij terug moest naar de synagoge. Zo begon zijn zoektocht naar antwoorden.

Ondertiteling van youtube video

…Ik werd elke dag gekweld en had mentale pijn. En ik zei “God, als U me niet helpt en mij verlost van deze onrust en angst, dan ga ik mezelf van het leven beroven.”

Mijn ouders scheidden toen ik jong was, ik was toen 5 jaar. Ik woonde bij mijn moeder terwijl ik opgroeide en wij bezochten een liberale synagoge. Daar ging ik naar Hebreeuwse les en werd ik bar mitswa toen ik 13 jaar oud was. Wij vierden ook de normale Joodse feestdagen.

Het leven was goed, tot ik naar de middelbare school ging en me echt begon te misdragen. Ik kreeg verkeerde vrienden en begon te feesten. Ik rookte veel drugs, veel marihuana, ik dronk veel en ik wilde niemands regels volgen. Ik was boos en opstandig. Eigenlijk probeerde ik toen gewoon het leven het zwijgen op te leggen, want ik wist niet echt wat ik met mijn leven aanmoest. Ik heb een tijdje in mijn auto gewoond, ik ben naar vier afkickklinieken geweest, naar twee opvangtehuizen en zelfs een psychiatrisch ziekenhuis, een psychiatrische inrichting. Het was een hele donkere en eenzame tijd in mijn leven.

Uiteindelijk was ik afgekickt van de drugs en de drank en ik realiseerde me dat ik een relatie met God nodig had om te slagen in het leven. En omdat ik Joods was bedacht ik “Ik moet terug naar de synagoge. Ik ga gewoon terug om te ontdekken wat ik gemist heb.” Ik lette namelijk nooit op tijdens de lessen Hebreeuws. En ik zei bij mezelf “Ik moet iets gemist hebben. Ik ga terug en ik ga weer ontdekken wat ik heb gemist, zodat ik een vruchtbaar en productief leven kan leiden.” Tijdens die zoektocht naar een andere synagoge liep ik een Messiaanse Jood tegen het lijf. Ik wist op dat moment niet dat hij Messiaans was, hij droeg een kippon (keppeltje) en tzitzit (gebedskwastjes) en ik dacht dat hij orthodox was. En ik zei tegen hem “U bent zeker Joods?” Hij zei “Ja”. En ik zei “Bent u orthodox?” Hij zei “Ik ben eigenlijk Messiaans.” Ik zei “Messiaans, wat is dat? Wat is dat, ik heb er nog nooit van gehoord.” Hij zei “Nou, wij geloven in Yeshua.” Ik had daar nog nooit van gehoord! “Wie is dat?” Hij zei “Nou, dat is de Hebreeuwse naam voor Jezus.” En ik zei “Vergeet het maar! Ik heb genoeg gehoord.” Hij zei “Dat is niet erg.” Hij gaf me zijn naam en zijn telefoonnummer en hij zei tegen me dat ik hem eens moest bellen. En hij zei twee dingen tegen mij. Hij zei “Ik wil je graag bij mij thuis uitnodigen voor een sabbatsmaaltijd en ik wil je ook graag mee nemen naar bijeenkomsten voor sabbat op vrijdagavond.” Daar stond ik dan: ik hoorde de naam ‘Jezus’ en ik dacht dat Hij een Rooms-katholieke priester was. Ik dacht dat alles wat met Jezus te maken had en alles wat met het Christendom te maken had Rooms-katholiek was. Dus Rooms-katholieke mensen waren Christenen, Christenen waren Rooms-katholiek. Ik ben een heel klein beetje vervolgd door mijn Rooms-katholieke vrienden, die me altijd vroegen wat ik over Jezus geloofde: Geloofde ik dat Hij de Zoon van God was? Geloofde ik dat Hij aan het kruis stierf voor mijn zonden? En ik had hier helemaal geen antwoord op, dus ging ik het aan mijn moeder vragen: “Geloven wij in Jezus? Is Hij de Zoon van God? Stierf Hij aan het kruis voor onze zonden?” En mijn moeder antwoordde: “Absoluut niet, wij geloven niet in Hem. Wij geloven in God, de God van Israël. De God die ons volk uit Egypte voerde en hen door de Rode Zee verloste. Dat is onze God en Jezus is voor de niet-Joden.” Dat is wat ik dacht en toen ik dus geconfronteerd werd met Jezus voelde dat heel erg Rooms-katholiek aan voor mij. En nu hoorde ik dus over deze Jezus die ‘Rooms-katholiek’ was…en deze kerel nodigt me uit voor een sabbatsmaaltijd en hij nodigt me uit om naar een Messiaanse synagoge te gaan. En ik kon het gewoon niet met elkaar rijmen, het klopte voor mij gewoon niet met elkaar: je kon niet een Jood zijn en in Jezus geloven. Zo was het gewoon.

Vier weken gingen voorbij en ik weet niet wat ik dacht, maar ik dacht niet als een Jood. Ik belde hem namelijk op en ik vroeg of ik kon komen eten. Ik vroeg dat vooral omdat ik alleen was en hij me een lekkere warme sabbatsmaaltijd aanbood. Ik zou wel gek zijn als ik daar geen gebruik van zou maken. Dus ik ging naar zijn huis en ik maakte kennis met zijn gezin, we aten samen, gingen naar de bijeenkomst voor sabbat en op die avond kreeg ik mijn eerste Nieuwe Testament ooit. En iemand daagde me uit en zei “Jeremia zegt: ‘U zult Mij zoeken en vinden, wanneer u naar Mij zult vragen met heel uw hart. Ik zal door u gevonden worden, spreekt de HEERE.” Dus ik stelde deze vragen aan God, ik zei “Als Jezus echt bestaat…en als Hij echt voor mij gestorven is…en als al deze mensen die ik hier heb ontmoet en Messiaans zijn me het ene vertellen en iedereen aan de andere kant me wat anders vertelt…Een van de twee groepen moet het bij het rechte eind hebben, bij een van de twee ligt de waarheid. De weegschaal moet naar de ene of de andere kant doorslaan. Dus Heer, hoe zit het nu? Is wat ik heel mijn leven lang geloofd heb waar? En als dat waar is, dan zal ik het met heel mijn hart volgen. Maar als deze groep mensen die ik net heb ontmoet het bij het rechte eind hebben…” En zij hadden iets wat ik nog nooit had gezien: ze lachten, waren blij, ze hadden vrede, ze waren…als ze baden, dan baden ze als of ze God kenden, ze zongen en ze hieven hun handen op alsof ze Hem kenden, alsof ze Hem liefhadden en Hem persoonlijk wilden kennen en Hij hen persoonlijk wilde kennen. En ik deed mijn Bijbel open en ik was aangenaam verrast om al lezend te ontdekken dat het Nieuwe Testament zo Joods was. Hoe Joods het Nieuwe Testament was. Hoe Joods Jezus was: uit het geslacht van David. Hij vierde Pesach, waarom viert een Rooms-katholieke priester Pesach? Dat is mijn vraag! Heb jij een antwoord voor me? Ja: Hij is namelijk Joods. En terwijl ik het Nieuwe Testament bleef lezen en ontdekte hoe Joods Jezus was…nam ik een sprong in geloof. En ik zei “Jezus, als U de doden kunt opwekken, als U de zieken kunt genezen en als U zonden kunt vergeven en mensen vrede met God kunt geven…en ze voor eeuwig een plek in de hemel biedt…dan wil ik dat hebben.” En ik hoorde dit vers “De HEERE zegene u en behoede u! De HEERE doe Zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig. De HEERE verheffe Zijn aangezicht over u en geve u vrede.’ Ik realiseerde me dat ik alleen maar vrede zou kunnen krijgen met mijn hemelse Vader, door mijn vertrouwen te stellen op Zijn Zoon, het volmaakte Lam van God dat de zonde van de wereld wegnam. En ik bad een eenvoudig gebed en ik zei “Heer, vergeef me mijn zonden, ik geloof dat U bent wie U gezegd hebt dat U bent en ik wil U kennen.” En mijn leven is nooit meer hetzelfde geweest.